یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم
تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم
***
تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز
من بیچاره همان عاشق خونین جگرم
***
خون دل میخورم و چشم نظر بازم جام
جرمم این است که صاحبدل و صاحب نظرم
***
منکه با عشق نراندم به جوانی هوسی
هوس عشق و جوانیست به پیرانه سرم
***
پدرت گوهر خود تا به زر و سیم فروخت
پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم
***
عشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنر
عجبا هیچ نیرزید که بی سیم و زرم
***
هنرم کاش گره بند زر و سیمم بود
که به بازار تو کاری نگشود از هنرم
***
سیزده را همه عالم به در آیند از شهر
من خود آن سیزدهم کز همه عالم به درم
***
تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم
گاهی از کوچه معشوقهی خود می گذرم
***
تو از آن دگری رو که مرا یاد تو بس
خود تو دانی که من از کان جهانی دگرم
***
از شکار دگران چشم و دلی دارم سیر
شیرم و جوی شغالان نبود آبخورم
***
خون دل موج زند در جگرم چون یاقوت
شهریارا چه کنم لعلم و والا گهرم