انگار غزل آب نباتی شده باشد
وقتی که دو تا لب قر و قاطی شده باشد
***
لبهای تو با طعم انار است و دو چشمت
شیریست که کم کم شکلاتی شده باشد
***
این طور نگاهم نکن، انگار ندیدی!
شهری پی عشق تو دهاتی شده باشد
***
من با تو خوشم با نمدِ بر سَر دوشم
بگذار که عالم کرواتی شده باشد
***
یک بار به من حق بده، لبهای کبودم
در لیقهی موهات دواتی شده باشد
***
باید که غزلهای مرا هم نشناسی
وقتی که غزل هم صلواتی شده باشد
حسین زحمتکش
تک درخت